Caithfidh Kevin Myers éirí as!

Is í an rogha a éiríonn as ar na saolta seo, agus is í an díogha a fhanann i mbun a gcuid oibre. Sin é an t-aon tátal a fhéadaim a bhaint as a bhfuil léite agam ar an Irish Times le déanaí. Nó is amhlaidh go bhfuil Aoife chomh tuirseach tnáite de bheith ag geamhthroid le maorlathas na Gaeilge is gur éirigh sí as a jab mar Phríomhfheidhmeannach Gníomhach - sórt timire nua-aimseartha sílim - ar Chonradh na Gaeilge. Tá súil agam nach miste libh mise mo mheas mór ar Aoife a chur in iúl anseo. Nó is amhlaidh go raibh sé de phribhléid agam anuraidh í a fheiceáil faoi lán an tseoil, agus d'fhág a feic cineál trí chéile mé: fuair mé deacair a rá, an raibh trí lámh aici dháiríre. Príomhfheidhmeannach gníomhach a bhí inti dháiríre. Bhí sí bun os cionn ar fad le gnáthíomhá ghluaiseacht na Gaeilge, agus í aigeanta, ógánta, fuinniúil.

Is amhlaidh is mó a chuireann an lucht deireanach seafóide ó Khevin Myers fearg orm. Ó tharla gur fhoghlaim mé go bhfuil teacht ar dhaoine cosúil le hAoife timpeall ghluaiseacht na Gaeilge, ní féidir liom mórán tuisceana a léiriú a thuilleadh don chineál sin aithiseoireachta agus clúmhilleadóireachta. Níl Myers go bunúsach ach ag spalpadh bréag, bréag, bréag i ndiaidh a chéile agus cead cainte aige ar an nuachtán is mó le rá sa tír. É ag léamh amach na sean-nathán smolchaite nach bhfuil fírinne ar bith fanta iontu inniu, díreach mar a bheadh sé fostaithe d'aonturas ag oidhrí éigin de chuid Language Freedom Movement le cac a chaitheamh anuas ar an nGaeilge. Ní shásann a chuid iriseoireachta caighdeán ar bith. Is é sin, a bhfuil le rá aige i dtaobh na Gaeilge agus lucht na Gaeilge, ní fiú puinn é mar iriseoireacht, fiú mar iriseoireacht chriticiúil. Cén fáth nárbh eisean, seachas Aoife, a d'éirigh as a phost?

Caithfidh mé a rá freisin, má bhí aon mhuinín agam as Ruth Dudley Edwards go nuige seo, gur thréig an blúirín deireanach di tar éis na hiaróige a tharraing ionsaí Myers ar na máithreacha singile ina dhiaidh. Is é sin, dúirt sí gur scoth iriseora é Myers. Éist agus claon do chluas chugam, a Ruthie, go ndeire mé leat é: ní fiú leathphingine é mar iriseoir. Iriseoir a chodail amuigh é. Dá mbeadh sé ina iriseoir maith, is dócha go mbeadh sé ag fáil loicht ar ghluaiseacht na Gaeilge ansin freisin, ach bheadh sé ag iarraidh léargas nua a fháil uirthi. Ní dhearna sé riamh iarracht ar bith den chineál sin, iarracht ar bith. Ní dhearna sé riamh ach liodán na bhfrith-Ghaeilgeoirí a rá ó thús deiridh, sin a raibh de. An seanphort céanna go deo, deo. Quaint, useless, na haidiachtaí sin ar fad.